 |
| |
| Nieuws vanuit de cliëntenraad: “Aan enthousiasme geen gebrek” |
Mijn naam is Pam de Groot en ik ben sinds kort lid van de cliëntenraad. Nu ik met pensioen ben wil ik graag vrijwilligerswerk doen. Dat deed ik eigenlijk ook al toen ik nog werkte, maar dit kwam op mijn pad en sprak me wel aan. Eens per week doe ik ook alfabetisering. Ik heb vier jaar lang op het AZC in Alkmaar gedaan, nu samen met een docent van het ROC. Ik vind het wel fijn dat ik niet meer verantwoordelijk ben. En ik heb het altijd leuk gevonden om met mensen te werken uit andere culturen.
Dan is de cliëntenraad van MEE & de Wering wel iets heel anders, maar ook hier spreekt de diversiteit me enorm aan. Ik heb lang in de ondernemingsraad van mijn werk gezeten en ben ook twee jaar voorzitter geweest van de cliëntenraad van een zorginstelling in Bergen. Daarnaast ben ik lang secretaris geweest van het Humanistisch Verbond, afdeling Noord Holland Noord. Dus het werk is me allemaal niet vreemd.
Wat ik lastig vind, is dat ik nog mijn weg moet vinden om in contact te komen met cliënten en/of medewerkers om te zien waar het belang van cliënten ligt. Ik woon in Alkmaar, dus ik maak deel uit van de regio Noord Kennemerland. Ik ben geïnteresseerd, maar ik ben geen cliënt en ook nooit geweest. Dus kan ik dan wel meepraten? Maar misschien is het ook wel een voordeel omdat je zaken meer van een afstand kunt bekijken. Ik ga mijn best doen. De tijd zal het leren. Aan enthousiasme is geen gebrek.
Iets heel anders is dat ik alle medewerkers enorm bewonder die het toch maar volgehouden hebben in de lockdown. Ineens thuiswerken zal voor sommigen misschien prima hebben gewerkt, maar voor anderen juist weer helemaal niet. En iedereen heeft het toch allemaal zo goed mogelijk gedaan en opgelost. Een diepe buiging voor u allemaal!
Ik hoop alleen dat er ook positieve ervaringen uit die vervelende tijd te melden zijn. Hoe mooi zou het zijn als er ook zaken zijn die goed zijn bevallen. Misschien is contact via de computer een aantal mensen goed bevallen, of is het virtueel vergaderen toch meegevallen waardoor er geen of minder reistijd nodig is. Is ook winst, lijkt me. Ik ben heel benieuwd of er blijvende veranderingen komen. En nu maar hopen dat we niet nog zo’n periode krijgen.
In augustus heb ik samen met collega Boukje het secretariaat overgenomen van Otto Magel. Hij is acht jaar secretaris geweest en vorig jaar teruggetreden. Maar omdat er niemand te vinden was, die het secretariaat kon overnemen, heeft hij dat het afgelopen jaar toch nog maar gedaan. Dank je wel, Otto.
Ik heb het secretariaat van het HV altijd met veel plezier gedaan, maar er ook jaren over gedaan om terug te treden. Dus het secretariaat helemaal overnemen wilde ik beslist niet. Nu hebben we er een ‘duobaan’ van gemaakt. We zijn nog maar een week bezig, maar hebben al veel gedaan. Het voelt goed, dus ik verwacht dat het helemaal goed komt. We gaan ons best doen er een goed en efficiënt secretariaat van te maken. |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
